 | |
| Disney in feestsferen ter ere van de 100e geboortedag van Walt Disney |
Bij aankomst leek het behoorlijk druk, dus heeft Jan voor de Indiana Jones stunt show maar eerst een fast-pass gehaald. Toen was het even zoeken en kijken wat we zouden gaan doen. Nu iedereen zich verspreidt over het park blijkt het helemaal niet zo druk te zijn. De fast-pass was dus eigenlijk helemaal niet nodig. Eerst toch maar The Great Movie Ride gedaan. Was best leuk, met een karretje door allerlei filmscènes, soms geprojecteerd, soms uitgebeeld door poppen en sommige stukken live, zoals het stukje waarin we werden gekidnapt door een gangster.
Hierna naar de Indiana Jones show. Erg leuke show van een half uur met verschillende stunts uit de film. Ook verschillende decors, tot zelfs echte vliegtuigen aan toe.
Vervolgens hebben we de Muppet 3D film gekeken en het leuke hiervan was dat je echt het idee kreeg dat het theater gesloopt werd door die Muppets.
De Belle en het Beest show die we hierna gezien hebben kwam toen wel erg braaf over. Misschien hadden we het beter andersom kunnen doen.
Naast Belle en het Beest staat de Tower of Terror en natuurlijk wilden we dat ook een keer meemaken, dus een fast-pass gehaald en in de tussentijd geluncht met heerlijke smoked turkey legs. Ik voelde me wel een beetje van de Flintstones, want een kalkoendrumstick is beduidend groter dan die van een kip. Idse wilde niet in de Tower of Terror en dus zijn Jan en ik om de beurt gegaan. Helemaal niet erg, want het winkeltje had voldoende enge dingen om Idse ook te vermaken.
De attractie heeft van buiten de vorm van het fictieve Hollywood Tower Hotel. Het verhaal achter dit hotel is dat op de avond van 31 oktober 1939. Het hotel zou zijn getroffen door de bliksem waarna een lift vol passagiers naar de Twilight Zone werd getransporteerd. De bliksem vernielde ook een deel van het gebouw, hetgeen aan de buitenkant te zien is.
De mensen in de attractie maken zogenaamd die bewuste avond uit 1939 mee. De bezoekers betreden het hotel via de hoofdingang en gaan via de lobby naar de bibliotheek. Alle personeelsleden in de attractie zijn gekleed in klassieke uniformen van hotelpersoneel uit die tijd. Via de ramen kan men zien dat er buiten onweer op komst is. Op de achtergrond klinkt de intromuziek van het vierde seizoen van de originele Twilight Zone-serie. Op een TV-scherm vertelt Rod Serling wat er gaande is en daagt de bezoekers uit om in de lift te stappen. Zodra iedereen in de lift is, slaat de bliksem in en valt de lift enkele meters naar beneden.Dit herhaalt zich een paar keer en halverwege gaan de luiken een keer open en krijg je een geweldig uitzicht over het park. Voor wie daar oog voor heeft tenminste. Het lijkt een beetje op collectief bungy jumpen maar dan overdekt.
Het is een hele leuke attractie en als je alleen bent krijg je zelfs een special seat aangeboden. Maar of je daar nou blij mee moet zijn?
De Backlot Tour was aardig, maar die in Universal Studio's is leuker. Er is echter wel een nieuwe ster gerezen. Jan speelde een glansrol in Harbour Attack. Hij was hierin (aangewezen als vrijwilliger) boordwerktuigkundige op een schip dat door een torpedo getroffen werd en kreeg daarom zo'n slordige 4000 liter water over zich heen.
A number of guests in each line are taken into a show area with a large water tank in front of them. In the water tank are props reminiscent of Pearl Harbor: the deck and the engine room of a patrol boat. Cast Members explain how the water tank and props can be used in filming scenes from action films. Using the volunteers from before the guests are shown a special effects demonstration, known as Harbor Attack. One volunteer sits in the engine room and is overcome by a deluge of water (1000 Gallons of Water) coming into the room through a window from two dump tanks. The other three volunteers are standing on the deck when an attack happens. Explosions underwater, simulated torpedo bursts, and fireballs are used to simulate the attack. When filming is finished the footage is put together with previously recorded footage of airplane attacks and dialogue and shown to the guests.
Voordeel voor Idse en mij was dat wij als begeleiders op de eerste rang mochten zitten. Van de rest van de tour was eigenlijk alleen Catastrophe Canyon leuk.
Na de Kleine Zeemeermin hebben we een plekje gezocht bij Fantasmic. Het was nog wel erg lang wachten en achteraf gezien hadden we ook wel later kunnen komen, maar het was de moeite waard. Trouwens, het wachten werd nog veraangenaamd door de wave, waar iedereen aan meedeed. Het was een hele mooie show met laser, waterorgels, watergordijnen waarop geprojecteerd werd en live stukjes. Alleen jammer dat de draak geen grotere rol toebedeeld was, daar had Idse op gehoopt.
Hierna rustig met de meute mee richting uitgang gewandeld en de 2 bussen weer naar de camper genomen. Nog even wat eten gemaakt en Idse afgevoerd.
